तू विसरलीस कुठे होतीस मला आठवायला

तू विसरलीस कुठे होतीस
मला आठवायला
तेंव्हा वाट पहात उभी असायचीस
पण वेळ नव्हता साधा
तुला थांबायला
होत भरपूर बोलायचं तुला
पण शब्द सुचत नव्हते
त्या क्षणाला
मनात बरच दडवलं होतं तू
पण धाडस नव्हतं तुझ्यात
मन मोकळ करायला
त्यात सतत नजर शोधत होती तुझी
पण सापडत नव्हतं
आली होती जे शोधायला
पण भेटल्यावर मी मात्र
लक्ष वेधण्यासाठी दुर्लक्ष करत होती तू
माझ्या असण्याला
नेहमीचच तुझ हे वागण पाहून
बदललं मी स्वतःला
आणि स्वतःच लागलो मी
तुला आठवायला
वाट पहात उभी असायचीस तू
तेंव्हा मुद्दाम थांबायचो
तुला सोबत द्यायला
तुला सुचत नव्हत पण बोलायचं होत भरपूर
म्हणून मीच होतो बोलत
तुला शब्द सुचवायला
त्यावेळी मनात बरच काही होत तुझ्या
म्हणून मी वाट झालो ती
तुझ मन मोकळ व्हायला
सापडत नव्हतो जेंव्हा डोळ्यात तुझ्या
तेंव्हा मी यायचो समोर
तुझ्या नजरेतला मी शोधायला
काळजी आहे तुझी, जगात कुठे ही तू असताना
गरज नाही सखी तुला
लक्ष माझं वेधायला
तू विसरलीस कुठे होती
मला आठवायला
आज हि येत हसू ओठी
नकळतच तुला
मला आठवताना
तुझा हा विसरण्याचा सखे
ओळखून आहे मी बहाणा
फक्त विसरतेस तू मला
मी समोर असताना
पण न विसरता आठवते तू मला
सखी मी नसताना
मला विचारशील तर
मनातच आहेस तू
म्हणून विसरतो कुठे मी
तुला आठवायला
पण आजही तू सांगतेस
न विसरता मला
"सॉरी,हा, विसरले मी
तुला सांगायला "
                                         ----नितीन खंडारे