कोजागिरीचा चंद्र तू, का म्हणावे मी तुला ?

कोजागिरीचा चंद्र तू,
का म्हणावे मी तुला ?
आईचा भाऊ चंद्र तो,
मामा त्याचा तेंव्हाच झाला !
तरी मग ,
तुलना का करावी त्याच्याशी ,
मामा बोलतो मी ज्याला ?
नको वाटते त्याची सावली ,
तुझ्यावर पडावीशी मला .

"का नको ?" म्हणाली ती
सखी माझी हळुवार ,
मी म्हणालो ,
"डोळ्यांवरचा विचारांचा चष्मा सरकवून ,
   त्या चंद्राकडे नीट बघ मेरे यार...."

किती तरी दिसतील डाग तुला ,
पण नाही जिवंतपणा त्यावर
पण अनुभवायचा तुझा जिवंतपणा ,
हा बोलकेपणा मला आयुष्यभर
अन डाग अच्छे म्हटले तरी ,
डाग नको हवेत कोणते ,
मला तुझ्या नितळ मनावर
कोजागिरीचा चंद्र तू ,
का म्हणावे सांग ना यावर ?

कलेकलेने सुखदुःखाच्या आकाशात ,
पूर्ण साथ न देणारा हा फिरतो चंद्राकार
तसा भास नको पण साथ हवी तुझीच  ,
नेहमी प्रवासात या अनोळख्या वाटेवर
कोजागिरीचा चंद्र तू ,
का म्हणावे सांग ना या जीवन वळणावर ?

यार, १/६ वजन कमी भरतं ,
माहित आहे का त्या चंद्रावर ,
पण वजन तुझं नेहमी वाढू दे ,
तुझ्या कर्तृत्वाचं या भूमीवर
तसा ही तो चंद्र नसे स्वयंप्रकाशी ,
असे त्यासाठी अवलंबून तो सूर्यावर
पण स्वाभिमानी,स्वावलंबी तू शक्ती ,
यशप्रकाश पसरू दे तुझा या जगावर
बघ , नक्कीच  तू ठसा उमटवशील
माहित आहे मला या जगाच्या पाटीवर
मग , ठरव तूच यार ,
कोजागिरीचा चंद्र तू ,
असे म्हणावे का मी तुला जीवनभर ?
                                                       ------नितीन खंडारे