ओळखळतं का सर मला पावसात आलं कोणी,
कपडे होते कर्मदलेले ,केसांवरती पाणी,
क्षणभर बसला ,नंतर हसला,बोलला वरती पाहून,
गंगामाई पाहुनी आली गेली घरट्यात राहून,
माहेरवाशीण पोरीसारखी चार भिंतीत नाचली,
मोकळ्या हाती जाईल कशी बायको मात्र वाचली ,
भिंत खचली , चूल विझली ,होते नव्हते गेले,
प्रसाद म्हणून पापण्यांमध्ये पाणी थोडे ठेवले,
कारभारणीला घेऊन संगे सर, लढतो आता आहे,
चिखल गाळ काढतो आहे ,पडकी भिंत बांधतो आहे,
खिशाकडे हात जाताच,हसत हसत उठला ,
पैसे नकोत सर मला,जरा एकटे पणा वाटला,
मोडून पडला संसार ,तरी मोडला नाही कणा ,
पाठीवरती हात ठेवुनी फक्त लढा म्हणा !
-कवी कुसुमाग्रज
